نقش رسانه در استفاده از کالای داخلی

همه ی ما از تاثیر رسانه در خودآگاه و ناخودآگاه خود با خبر هستیم. زمانی که یک پیام بازرگانی به طور مثال بارها یک نوع پودررختشویی رو تبلیغ میکنه وقتی ما به فروشگاه میریم خیلی وقت ها بی هیچ دلیلی همان پودر را انتخاب میکنیم! شاید تنها دلیلش تکرار مکرر نام آن در مقابل چشم های ما باشه! چرا که با این تکرار ، ذهن ما با این نام انس بیشتری دارد تا نام های دیگر.

یک برنامه ی تلویزیونی میتونه در کمتر از چند دقیقه برای میلیون ها مخاطب نمایش داده بشه و همزمان به آن ها الگو و سبک زندگی خاصی ارائه بده.
از این ظرفیت بالای رسانه میتونیم در فرهنگ سازی استفاده از کالای داخلی کمک بگیریم. به طور مثال اگر در صحنه ها و سکانس های فیلم های تلویزیونی و سینمایی کالای داخلی خودنمایی کنه اگر تبلیغات بازرگانی فقط مختص به کالای داخلی باشه کم کم شاهد این خواهیم بود که کالای داخلی اولین انتخاب مردم کشورمان است.

شاید من و شما هم قاتل باشیم!

همیشه قاتل ها با چاقو و اسلحه آدم نمیکشن!
خیلی راحت میشه بدون هیچ سلاح گرم و سردی آدم کشت!
یا حتی آدم ها کشت !
شاید من و شما هم قاتل باشیم!!
قاتلانی که هیچ وقت مجازات نمیشند!
قاتلانی که همیشه آزادند!

بله !
من و شما هم میتونیم خیلی راحت قاتل باشیم!

با هر خرید کالای خارجی داریم جون اقتصاد کشور رو میگیریم! هر خرید کالای خارجی یعنی سرعت بخشیدن به مرگ تدریجی اقتصاد کشور! و مرگ اقتصاد کشور یعنی مرگ همه ی مردم آن !
با هر خرید کالای خارجی داریم کمک میکنیم به بیکار شدن یک کارگر و شاید هزاران کارگر! و با هر کارگری که بیکار میشه خانواده ای میمره!

چقدر راحت میشه قاتل بود! مواظب باشیم!

اعتماد به نفس در تولید

بعضی از ما اعتماد به نفس انتخاب و خرید لباس نداریم! چون همیشه بهمون گفتند این چیه که گرفتی؟! رنگ بهتر نداشت؟ اصلا خوب نیست!

بعضی از ما اعتماد به نفس حرف زدن نداریم! چون همیشه بهمون گفتند تو حرف نزنی نمیشه؟ اومدی ابرو رو درست کنی زدی چشمش هم کور کردی! تو که چیزی نمیدونی چرا حرف میزنی؟ آخه الان وقت اظهار نظر تو بود؟

بعضی از ما اعتماد به نفس باور کردن خودمون رو هم نداریم! چون همیشه بهمون خندیدن و گفتن مگه تو هم از این کارا بلدی؟ تو ؟ راستشو بگو کی این رو درست کرده؟ کی نوشته؟

نداشتن اعتماد به نفس تو زمینه های مختلف میتونه آسیب های جبران ناپذیری به ما بزنه! در اعتماد به نفس داشتن هم خودمون سهیم هستیم هم دیگران ! گاهی خودمون بالذات اعتماد به نفس نداریم که دیگران میتونند در بدست آوردن آن به ما کمک کنند. اما گاهی دیگران با رفتار و صحبتهاشون باعث میشند ما کم کم اعتماد به نفسمون در زمینه های مختلف رو از دست بدیم!

تولید کنندگان داخلی هم همین طور هستند. گاهی خودشون اعتماد به نفس ندارند! اینجاست که ما باید وارد میدون بشیم و بهشون کمک کنیم تا قوی باشند تا اعتماد به نفس پیدا کنند !
اما گاهی تولیدکنندگان اعتماد به نفس دارند اما از بس من و شما بهشون میگیم آخه این چیه که درست کردی؟ هزارتا عیب و نقص داره؟ کشورهای خارجی رو ببین چقدر خوب و بهتر درست میکنند؟! و خلاصه با این حرف ها تولید کننده کم کم به خودش این رو تلقین میکنه که من نمیتونم! و همین یعنی آغاز ناامیدی! یعنی دست از تلاش برداشتن! یعنی متوقف شدن!
اما اگه ما عالمانه تر برخورد کنیم و در کنار نقص ها ، حسن ها رو هم بگیم! اگه تشویق کنیم به بهتر شدن ! اگه انگیزه بدیم برای تلاش بیشتر؛ اینجاست که دیگه تولید کننده فریاد میزنه: من میتونم !
پس سلب اعتماد به نفس نکنیم بلکه اعتماد به نفس رو تقویت کنیم.

عروسک های سارا و دارا

یادم میاد سال ها پیش عروسک دارا و سارا تازه به بازار اومده بودند. من هم مثل همه ی دخترها دوست داشتم یکی از این عروسک ها رو داشته باشم چون با لباسهای محلی که به تن داشتند خیلی زیبا بودند. و همین ویژگی ( یعنی لباسهای محلی ) باعث شده بود عروسک ها واقعی تر به نظر بیان. اما یادمه اون موقع عروسک های دارا و سارا به خاطر نوع لباسها و پارچه هایی که برای دوختشون استفاده شده بود قیمت بالایی داشتند و اگه اشتباه نکنم هر عروسک به تنهایی 20 هزار تومان بود که خب در اون محدوده ی زمانی قیمت بالایی برای عروسک بود.

با وجود جذابیت و زیبایی عروسک های سارا و دارا خیلی به ندرت دست کودکان این عروسک ها رو میدیدم و شاید عامل اصلی اینکه قفسه و کمد کودکان خالی از عروسک سارا و دارا که متناسب با فرهنگ دینی و سنتی کشور ساخته شده بودند همین قیمت بالای اون ها بود! قیمت بالایی که باعث میشد خانواده ها عروسک های ساخت غرب رو به خرید عروسک های ایرانی ترجیح بدند ! و حالا بعد از چند سال از روزهای پرتبلیغ عروسک سارا و دارا دیگه خبری از این عروسک ها نیست! و تقریبا به فراموشی سپرده شدند !

از یک سو خریداران رو تشویق به خرید کالای داخلی میکنیم اما از طرف دیگه حواسمون به قیمت بالای اونها در مقایسه با مشابه خارجی اش نیست! گاهی آن قدر روی کیفیت مانور میدهیم که به ناچار هزینه ها افزایش پیدا می کند! عروسکهای سارا و دارا از جهت کیفیت و زیبایی در زتبه ی بسیار خوبی بودند اما تنها علت فراگیرنشدنشان قیمت بالای اون ها بود! و همین قیمت بالا باز هم نوعی شکست در تولید داخلی محسوب شد! شکستی که نتیجه ی بی کیفیتی نبود بلکه نتیجه ی کیفیت بالا بود!

اینجاست که باید هم حواسمان به کیفیت باشد هم به قیمت تا تولیدی داشته باشیم که تبدیل به برند محبوب شود. دولت میتواند با تقبل کردن بخشی از این هزینه ها در حضور پررنگ این تولیدات در خانه هایمان سهیم باشد. اگر تولیدکننده عذر دارد به خاطر گران بودن مواد استفاده شده در تولیدش ، دولت تا جایی که میتواند به تولید کننده کمک کند. اگر تولید کننده به جای دریافت کامل هزینه ی تولید از خریدار بخشی از هزینه را از دولت دریافت کند و کالا را به خریدار به قیمت ارزان تر بدهد قطعا اوضاع بهتری خواهیم داشت و حتی  تولیدات خود مانند عروسک هایی که متناسب با فرهنگ ملی و دینی کشورمان است آن ها را به خارج از کشور صادر کنیم و با برندهای دیگر به رقابت بپردازیم.

نقش آموزه های دینی اسلام در پیشرفت اقتصادی

شکی نیست که اسلام به عنوان آخرین دین ، کامل ترین و جامع ترین قوانین را با خود به همراه دارد. و ادیان پیش از اسلام این جامعیت را ندارند. قوانین دین مقدس اسلام منطبق بر فطرت و نیازهای واقعی انسان است در حالی که ادیان دیگر به علت تحریف هایی که در آموزه های آن ها شده است توان پاسخ گویی به نیازهای روحی و جسمی انسان را ندارند.

در این میان، تولیدات اقتصادی که متکی بر آموزه های دین اسلام باشد این توانایی را دارد که در جوامع گوناگون تبدیل به برند محبوب شود. چرا که دقیقا متناسب با ساختار روحی و جسمی نوع انسان است و ملائم طبع و فطرت اصیل انسانی است.

جمهوری اسلامی ایران می تواند از این نعمت بزرگ یعنی آگاهی بر آموزه های دین اسلام در جهت پویا کردن اقتصاد خود کمک بگیرد. تولیدات غذایی از جمله مواد غذایی گوشتی با توجه به رعایت اصل ذبح شرعی که قطعا دارای آثار فراوانی در سلامت انسان است می تواند به عنوان مواد غذایی سالم به جهان صادر بشود. جهانی که فهمی از حلال و حرام خیلی از مواد غذایی ندارد اما وقتی با حقیقت آن آشنا بشود قطعا از آن استقبال خواهد کرد.

علاوه بر تولیدات غذایی، تولیدات فرهنگی کشور که با پشتوانه ی دین اسلام تولید میشوند و خط قرمز آن ها باید ها و نباید های اسلام است این قابلیت را دارد تا به جهان عرضه شود. تولیداتی از قبیل کتاب ، لباس و...

آموزه های دینی اسلام پشتوانه ی محکمی برای پیشرفت اقتصادی کشور است. جمهوری اسلامی ایران غرق در نعمتی است که جهان منهای اسلام از آن محروم هستند.

شکر نعمت تنها بیان الفاظی مانند خدایا شکرت و... نیست. شکر نعمت استفاده صحیح از نعمت هاست. و استفاده صحیح از این نعمت ها هم آثار فراوانی برای خود ما خواهد داشت و هم دیگران را از آن بهره ای خواهد بود.

داعش اقتصادی!

چندی پیش وقتی به اخبار گوش میدادم. در گزارشی مربوط به معدوم کردن کالای قاچاق، مصاحبه شونده تعبیر جالبی در خصوص کالای قاچاق رو بکار برد! تعبیر داعش اقتصادی!

به نظرم تعبیر خیلی درستی بود. اگر داعش با جنایات خود علیه اسلام فعالیت میکند و به راحتی انسان های بی گناهی را به طرز دردناک و غیرانسانی میکشد!

قاچاقچیان کالا با قاچاق کالا همان کار را در قالبی متفاوت انجام میدهند! کالای قاچاق سمی است برای تولید کنندگان داخل! سمی که از پا در می آورد تولید کننده را ! سمی که یا تولید کننده را میکشد و یا آن را فلج و بیمار میکند!

قطعا من و شما دوست داریم کالاهای مورد نیاز خود را با قیمتی بسیار پائین تر خریداری کنیم اما به چه قیمتی؟!! کاش هنگام خرید اگر مطلع شدیم جنس مورد پسندمان جز کالاهای قاچاق است از خرید آن جدا خودداری کنیم! دولت در مهار کالای قاچاق و مبارزه با قاچاقچیان قطعا تلاش می کند اما هر یک از ما نیز میتوانیم سهمی در مهار کالای قاچاق داشته باشیم! اگر خریدار به سمت کالای قاچاق نرود و هیچ وقت به خرید آن فکر نکند قطعا شاهد کمرنگ شدن کالای قاچاق خواهیم بود.

اقتصاد مقاومتی و برنامه ریزی برای اشتغال جوانان

چیزی که این روزها زیاد شنیده میشه اینه که آقا کار نیست! چندسال از عمرم رو گذاشتم واسه تحصیل و الان مهندسم و... اما وقتی کار نیست به چه درد !

و چیزی که این روزها زیاد دیده میشه اینه که جوان های تحصیل کرده و دارای تخصص یا نشستند خونه و کلا بیکار ! یا اینکه رفتند مشغول کاری شدند که هیچ ربطی به  درس خوندنشون نداره! مثلا فوق لیسانس و مهندس رفته یه کافی شاپ زده ! ( در حالی که لازم نبود برای یه کافی شاپ زدن 8 سال مثلا مهندسی برق بخونه ! )

این برای یک جامعه نقص محسوب میشه که افراد نیمی از عمرشون رو صرف درس و رشته ای کنند که بعد هیچ وقت به کارشون نمیاد! با این شرایط شاید  تحصیل در برخی از رشته ها چیزی جز اتلاف وقت نباشه ! در حالی که همه میدونیم وقت پربهاتر از طلاست و هرلحظه ی آن ارزش زیادی برای آدمی دارد !

مشکل واقعا کجاست؟

آیا مشکل افزایش ظرفیت دانشگاه هاست که باعث شده حجم زیادی از جوان ها به راحتی وارد دانشگاه بشند و وقتی فارغ التحصیل میشند در پیدا کردن کار دچار مشکل بشند؟!

اگر ظرفیت دانشگاه ها محدود باشه و تنها افرادی که واقعا شایستگی دارند وارد دانشگاه بشوند و از بابت به دست آوردن شغل در آینده هیچ نگرانی نداشته باشند قطعا با انگیزه ی فراوان هم تحصیل خواهند کرد تحصیلی مفید که در آینده ثمرات فراوانی برای کشور به همراه خواهد داشت و در مقابل افرادی که به هر دلیل موفق نمیشوند در دانشگاه حضور پیدا کنند از همان ابتدا تصمیم می گیرند و برنامه ریزی می کنند که به چه کاری مشغول باشند.

اقتصاد مقاومتی یعنی یک برنامه ریزی درست و صحیح دربه کار گیری نیروهای جوان در عرصه های مختلف ! مسئولین می توانند با اتخاذ تصمیم های درست و منطقی در سامان دادن اوضاع بیکاری جوان ها سهم زیادی داشته باشند. جوانی که در نقطه ی آغاز جوانی خود قرار دارد اگر بداند که در دانشگاه موفق نخواهد بود به دنبال کسب مهارتی خواهد رفت که جامعه به آن نیاز دارد و برای موفقیت در آن مهارت تلاش خواهد کرد. این تلاش نفع دوسویه دارد هم باعث پیشرفت جامعه میشود هم پیشرفت خود شخص را به دنبال دارد و او را از گرداب بیکاری و مشکلات روانی نبود کار رها خواهد کرد.

اتلاف وقت در تحصیل رشته ای که هیچ گاه به سود دانشجو نخواهد بود آثار زیان باری هم برای فرد و هم برای جامعه به دنبال خواهد داشت! جوان بهترین زمان عمر خود را با این تحصیل بی منفعت هدر خواهد داد و به هنگام اتمام تحصیل با بیکاری دست و پنجه نرم خواهد کرد. و در طرف مقابل کشور بخشی از هزینه های خود را به تحصیل افرادی اختصاص خواهد داد که هیچ نتیجه ی فردی و اجتماعی نخواهد داشت!

اقتصاد مقاومتی قبل از آنکه به تولید داخل اهمیت بدهد و از ورود کالای خارجی جلوگیری کند باید در قدم اول برنامه ریزی صحیح برای اشتغال جوانان داشته باشد. اگر دولت مدام شعارش تولید ملی باشد اما برنامه ریزی برای اشتغال جوانان نداشته باشد این شعارها هیچ گاه عملی نخواهند شد! چرا که ابتدا باید جوان بداند برای شاغل شدن باید در چه مسیری گام بردارد. جوانی که سالها در دانشگاه در رشته ای تحصیل کرده اما شغلی متناسب با رشته اش نیافته با مشکلات روانی بسیاری مواجه شده و احساس می کند که به بن بست رسیده است در حالی که اگر از همان ابتدا راهش را صحیح انتخاب می کرد میتوانست این مقدار از عمر و انرژی خود را صرف مهارت افزایی در کار دیگری کند.

لذا به جای اینکه جوان در سن 30 سالگی و شکست در پیداکردن شغل به فکر کسب مهارت تازه ای باشد که بتواند از طریق آن امرار معاش کند و به کاری مشغول شود و دوباره از صفر شروع کند در سن 20 سالگی می توانست همین کار را انجام بدهد و در سن 30 سالگی در آن کار به پختگی میرسید.

 افزایش طرفیت دانشگاه ها و آسان شدن ورود به دانشگاه این ذهنیت را برای جوان ایجاد کرده است که بعد از تحصیل به راحتی کار پیدا خواهد کرد در حالی که بعد از تحصیل خلاف آن را تجربه خواهد کرد. پس بر مسئولین لازم است که تصمیمات جدی در این خصوص بگیرند. اقتصاد مقاومتی اتخاذ همین تصمیم های درست و به موقع است. تصمیماتی که سرنوشت جوان های یک کشور را رقم خواهد زد و سرنوشت جوان های کشور ارتباط مستقیمی با سرنوشت یک کشور دارد.

دخل من پر شده، از مغازه همسایه خرید کن

📍شهرت شان اخوان است. این نام هم ماجرا دارد. نام شناسنامه شان ابوالحسنی است. دو برادرند که در همه چیز شریکند. از هم سفرگی خانوادگی تا حل مشکلات خانوادگی و گرفتاری ها و ازدواج بچه ها و کارهای خیریه. برای همین شهرت یافتند به اخوان. 
📍داخل مغازه که شدیم عکس مرحوم آقا مجتبی تهرانی و حاج آقا مجتهدی و مرحوم شیخ رجبعلی خیاط و برخی دیگر از نیکان و ابرار بازار قدیم تهران چشم نوازی می کرد. از اهل دکان سراغ حاج محمد علی اخوان را گرفتیم که گفتند حاج آقا در بستر بیماری است و چند روزی است که محل کار تشریف نمی آورند.
پرسان پرسان سراغ حاج آقا را از کسبه گرفتیم تا رسیدیم به منزل این بزرگوار واقع در خیابان ایران. خانه ای قدیمی و در نهایت سادگی.
📍می گفت 6 کلاس که درس خوانده است آمده سراغ کسب. دروس لازم برای کسب و کار در مکتب خانه مسجد حاج عزیزالله خوانده بود.
📍جناب اخوان از آداب و رسوم بازار قدیم هم گفت. اینکه از سالها پیش تا حالا در مغازه شان چند غربیله و الک داشتند و خاک ته حبوبات را هیچگاه پای مشتری حساب نمی کردند و با همین ابزار ساده خاک حبوبات را جدا می کردند.
📍ترازوی های دیجیتالی جدید را شیطونک می نامید می گفت " قدیم از این شیطوناک ها نبود." پرسیدیم چرا شیطونک؟
گفت برای اینکه "اجازه سنگین کردن وزنه به سمت مشتری را نمی دهد. قدیم ترازو ها همیشه به سمت مشتری می چربید." حق هم همین است که جناب اخوان می گفت. برداشت ما این بود که ترازوی های قدیمی اگر به سمت مشتری سنگین تر می شد نه مشتری متوجه اعانه می شد و نه عمل خیر دکان دار رنگ ریا می گرفت.
📍از دختر حاج آقا شنیدیم که سالهای دور هر سال برای سلامتی امام گوسفند قربانی می کردند. و اینکه هر سال هم یک گوسفند اضافه می کردند.
📍می گفت پدر انقدر پولش برکت داشت که هر وقت به ما پول تو جیبی می داد احساس می کردیم تمام نمی شود.
📍حاح اصغر کاشانی همسایه 79 ساله دکان حاجی است. میگوید یک روز اصلا کار نکرده بودم در حالی که حاجی مثل همیشه همان اول صبح دخلش پر بود. وقتی متوجه شد من کار نکردم، مشتری دیگه که مغازه اش می رفتند می گفت بروید از مغازه روبرو خرید کنید.
📍پسرش می گفت یک روز چون پول خرد نداشتیم قیمت ها را به سمت بالا رند کردیم. حاجی خیلی ناراحت شد. گفت پول خرد نداری قیمت را بالا نبر. به مردم ببخش. خدا جاشو پر می کنه.

مطلب بالا رو از کانال تلگرام طهرونی برداشتم : https://telegram.me/mahaleman

مطلب بالا رو آوردم برای اون دسته از فروشندگانی که قراره همتشون رو مضاعف کنند برای اینکه تنها کالای داخلی بفروشند. برای فروشندگانی که به پیشرفت اقتصاد کشور اهمیت میدند و حاضر نیستند برای کسب مال پشت کنند به کشور و مردم کشورشان. برای فروشندگانی که غیرت دارند روی کشورشان. برای فروشندگانی که مطیع امر رهبری هستند و اطاعت از فرامین رهبری را تنها لقلقه ی زبان خود نمی دانند و در عمل اطلاعت خود را نشان می دهند.

مطلب بالا نمونه ای از کسب روزی حلال را بیان می کند که بر هر کدام از فروشندگان عزیز جمهوری اسلامی که مزین به دین مقدس اسلام هستند لازم است چنین سبکی را در کسب و کار خود داشته باشند. سبکی که نیکو و پسندیده است و هم رضایت خدا را در پیش دارد و هم رضایت مردم را.

اکتفا کردن به فروش کالای داخلی تنها قدم اول در جهاد اقتصادی است اما در مرحله ی بعد لازم و ضروری است این فروش در جهت آموزه های اسلام باشد. آموزه هایی چون عدم کم فروشی و...

ان شاءالله کاسبان عزیز در کنار حمایت از اقتصاد داخلی، با روش اسلام به کسب بپردازند. روشی که متکی بر اخلاق ، انصاف ، صداقت و... است.

قنوت...

سلام خدمت دوستان عزیز

امروز به طور اتفاقی با سایت قنوت آشنا شدم. سایتی تخصصی در زمینه نماز. به نظرم سایت بسیار مفیدی است. حتما به این سایت مراجعه و از مطالب آن بهره مند بشید.

سایت قنوت : http://www.qunoot.net

نفوذ تا سجاده

تصویر بالا عکسی از یک سجاده است که توسط زائران خانه ی خدا خریداری شده است. در این سجاده غلبه ی برج ساعت که دارای نماد فراماسونری است بر خانه ی خدا به وضوح دیده می شود. برج ساعتی که بگفته ی اندیشمندان طوری ساخته شده است که حتی هنگام طواف کعبه توجه زائران را به خود جلب می کند.

در گذشته خانه ی کعبه آن قدر مقدس بوده است که اجازه ی ساخت ساختمانی بلند مرتبه تر از کعبه در آن محدوده داده نمیشده به طوری که اگر به تصاویر قدیمی مکه نگاه کنید کعبه مرتفع ترین بنا بوده است. اما با ساخت این برج عظیم کعبه ابهت قبلی خود را دیگر ندارد.

و این بار شاهد نفوذ این برج حتی در سجاده هایمان هستیم...

از دشمن غافل نباشیم...