اقتصاد مقاومتی و برنامه ریزی برای اشتغال جوانان

چیزی که این روزها زیاد شنیده میشه اینه که آقا کار نیست! چندسال از عمرم رو گذاشتم واسه تحصیل و الان مهندسم و... اما وقتی کار نیست به چه درد !

و چیزی که این روزها زیاد دیده میشه اینه که جوان های تحصیل کرده و دارای تخصص یا نشستند خونه و کلا بیکار ! یا اینکه رفتند مشغول کاری شدند که هیچ ربطی به  درس خوندنشون نداره! مثلا فوق لیسانس و مهندس رفته یه کافی شاپ زده ! ( در حالی که لازم نبود برای یه کافی شاپ زدن 8 سال مثلا مهندسی برق بخونه ! )

این برای یک جامعه نقص محسوب میشه که افراد نیمی از عمرشون رو صرف درس و رشته ای کنند که بعد هیچ وقت به کارشون نمیاد! با این شرایط شاید  تحصیل در برخی از رشته ها چیزی جز اتلاف وقت نباشه ! در حالی که همه میدونیم وقت پربهاتر از طلاست و هرلحظه ی آن ارزش زیادی برای آدمی دارد !

مشکل واقعا کجاست؟

آیا مشکل افزایش ظرفیت دانشگاه هاست که باعث شده حجم زیادی از جوان ها به راحتی وارد دانشگاه بشند و وقتی فارغ التحصیل میشند در پیدا کردن کار دچار مشکل بشند؟!

اگر ظرفیت دانشگاه ها محدود باشه و تنها افرادی که واقعا شایستگی دارند وارد دانشگاه بشوند و از بابت به دست آوردن شغل در آینده هیچ نگرانی نداشته باشند قطعا با انگیزه ی فراوان هم تحصیل خواهند کرد تحصیلی مفید که در آینده ثمرات فراوانی برای کشور به همراه خواهد داشت و در مقابل افرادی که به هر دلیل موفق نمیشوند در دانشگاه حضور پیدا کنند از همان ابتدا تصمیم می گیرند و برنامه ریزی می کنند که به چه کاری مشغول باشند.

اقتصاد مقاومتی یعنی یک برنامه ریزی درست و صحیح دربه کار گیری نیروهای جوان در عرصه های مختلف ! مسئولین می توانند با اتخاذ تصمیم های درست و منطقی در سامان دادن اوضاع بیکاری جوان ها سهم زیادی داشته باشند. جوانی که در نقطه ی آغاز جوانی خود قرار دارد اگر بداند که در دانشگاه موفق نخواهد بود به دنبال کسب مهارتی خواهد رفت که جامعه به آن نیاز دارد و برای موفقیت در آن مهارت تلاش خواهد کرد. این تلاش نفع دوسویه دارد هم باعث پیشرفت جامعه میشود هم پیشرفت خود شخص را به دنبال دارد و او را از گرداب بیکاری و مشکلات روانی نبود کار رها خواهد کرد.

اتلاف وقت در تحصیل رشته ای که هیچ گاه به سود دانشجو نخواهد بود آثار زیان باری هم برای فرد و هم برای جامعه به دنبال خواهد داشت! جوان بهترین زمان عمر خود را با این تحصیل بی منفعت هدر خواهد داد و به هنگام اتمام تحصیل با بیکاری دست و پنجه نرم خواهد کرد. و در طرف مقابل کشور بخشی از هزینه های خود را به تحصیل افرادی اختصاص خواهد داد که هیچ نتیجه ی فردی و اجتماعی نخواهد داشت!

اقتصاد مقاومتی قبل از آنکه به تولید داخل اهمیت بدهد و از ورود کالای خارجی جلوگیری کند باید در قدم اول برنامه ریزی صحیح برای اشتغال جوانان داشته باشد. اگر دولت مدام شعارش تولید ملی باشد اما برنامه ریزی برای اشتغال جوانان نداشته باشد این شعارها هیچ گاه عملی نخواهند شد! چرا که ابتدا باید جوان بداند برای شاغل شدن باید در چه مسیری گام بردارد. جوانی که سالها در دانشگاه در رشته ای تحصیل کرده اما شغلی متناسب با رشته اش نیافته با مشکلات روانی بسیاری مواجه شده و احساس می کند که به بن بست رسیده است در حالی که اگر از همان ابتدا راهش را صحیح انتخاب می کرد میتوانست این مقدار از عمر و انرژی خود را صرف مهارت افزایی در کار دیگری کند.

لذا به جای اینکه جوان در سن 30 سالگی و شکست در پیداکردن شغل به فکر کسب مهارت تازه ای باشد که بتواند از طریق آن امرار معاش کند و به کاری مشغول شود و دوباره از صفر شروع کند در سن 20 سالگی می توانست همین کار را انجام بدهد و در سن 30 سالگی در آن کار به پختگی میرسید.

 افزایش طرفیت دانشگاه ها و آسان شدن ورود به دانشگاه این ذهنیت را برای جوان ایجاد کرده است که بعد از تحصیل به راحتی کار پیدا خواهد کرد در حالی که بعد از تحصیل خلاف آن را تجربه خواهد کرد. پس بر مسئولین لازم است که تصمیمات جدی در این خصوص بگیرند. اقتصاد مقاومتی اتخاذ همین تصمیم های درست و به موقع است. تصمیماتی که سرنوشت جوان های یک کشور را رقم خواهد زد و سرنوشت جوان های کشور ارتباط مستقیمی با سرنوشت یک کشور دارد.