نمیدونم چرا این خانوم هایی که تو آپارتمان زندگی می کنند وقتی میخوان لباس های شسته شده رو پهن کنند تو بالکن خونشون احساس میکنند هنوز داخل خونه هستند و بی هیچ تکلفی در پوشش ( سرلخت و ... ) بیرون میان و با آرامش تمام لباسهاشون رو پهن می کنند و بعد با آرامش بیشتر برمیگردن داخل خونه! (دیدم که میگم) واقعا چرا؟!!
چه معضل بزرگی شده این خونه های قوطی کبریت آپارتمانی !
قبل تر حیاط خونه جز خونه بود هرچند سقفش آسمان بود! چون همه ی خونه ها در یک سطح و یک ارتفاع بودند و دیوار مشترک دو همسایه بگونه ای بود که مانع از هرگونه دید به حیاط خونه ها میشد! صدا پخش میشد اما تصویر به هیچ وجه !
اما الان معماری ساختمان ها طوری شده که محدودیت هایی رو برای ما به ارمغان آورده ! حیاط ها تبدیل به بالکن های کوچکی شده اند که از تمام زوایا دید دارند ! و اگر باشند خونه هایی که حیاط دارند من معتقدم دیگه این حیاط جز خونه محسوب نمیشه چون دیگه حریم خصوصی نیست چون ساختمان های اطراف بهش اشراف دارند و اگر خانومی واقعا به حجاب مقید باشه حتی برای پنج دقیقه به حیاط خونه رفتن باید پوشش مناسب داشته باشه! چون ممکنه پشت پنجره ی ساختمان های رو به رو مردی ایستاده باشه !
این معماری مدرن به راستی که آسایش رو از خواهران مذهبی گرفته ! قبل تر خانوم ها بی دغدغه و راحت میتونستند تو حیاط خونه بنشینند و مطالعه کنند و... و در کنارش از هوای آزاد استفاده کنند از دیدن گل ها و درخت هایی که در حیاط کاشتند لذت ببرند چون حیاط خونه امن بود چون چشم های نامحرم راه نفوذی به حیاط خونه ها نداشت. اما معماری مدرن نه تنها این لذت ها رو گرفته بلکه باعث سخت تر شدن زندگی هم شده ! خانومی که مجبوره برای هر بار حیاط رفتن مراعات این رو بکنه که حجابش مشکلی نداشته باشه هیچ لذتی از داشتن حیاط نمیبره چون حیاط براش مساوی با کوچه و خیابان شده!
چقدر این معماری مدرن سلب آسایش کرده از ما ! و چقدر معماری سنتی زیبا و هدفمند بود!
............................
یکی از دوستان لطف کردند لینک زیر رو که مرتبط با یادداشت بالاست فرستادند پیشنهاد میکنم ببینید:
احکام پوشش بانوان در محل دید نامحرم
