… همه جا را برف و سپیدارش پوشانده بود، سرما لذت زیر کرسی نشستن را چند
برابر می کرد، پدر بزرگ و مادر بزرگ در بازگشت از تشرف به آستان مقدّس
حضرت عبد العظیم حسنی(ع)، با کلّی سوغاتی به خانە ما آمدند.
…
حاج بابا دستمال یزدی اش ـ آن روزگاران به جای کیف و ساک استفاده می شد ـ
را روی کرسی گشود که پر بود از سوغاتی هایی چون؛ تسبیح، مهر، جانماز، عطر
نماز، انگشتر شاه عبدالعظیمی، آب نبات قیچی، اسباب بازی و… و…، که برای
یکایک ما آورده بود و الحق که در عالم بچگی هر یک از آنها چقدر ما را
خوشحال کرد…!
… حاج بابا همیشه به ما نوه هایش،
خط و قرآن و نماز می آموخت و خان جان، مادربزرگم، با گفتن قصّه های شیرین و
اصیلش که سرشار از پند و نکات مهمّ بود، رسم و رسوم و رمز و رموز زندگی را
به ما آموزش می داد و به این ترتیب روح ما را نوازش می کرد.
…
حاج بابا از مدتها پیش به تدریج ارکان و اجزاء نماز را همراه آداب وضو، با
زبانی کودکانه به ما آموخته بود و حالا می خواست که نماز دو رکعتی صبح را
بصورت کامل بخوانیم به همین دلیل گفت که عزیزانم همین جا در اتاق وضو را
بدون آب بگیرد! من که 4 ساله بودم گفتم که بابا بزرگ مگه خشک شوئیه؟!! همه
خندیدند و او نیز.آن گاه بابا بزرگ گفت که نه دخترم، خشک شویی نیست، فقط
چون بیرون هوا خیلی سرد است و پله های زیادی را هم تا سر حوض باید بروید تا
بتوانید وضو بگیرید و از طرفی نماز امروز ما هم فقط تمرینی است بنابراین
به این ترتیب وضو گرفتن هم ایرادی ندارد.همین طور که ما مشغول وضوی خشک!
بودیم، او گفت که حضرت محمد(ص) فرموده اند:«من توضأ فاحسن الوضوء خرجت
خطایاء من جسده؛کسی که نیکو وضو بگیرد، خطاهایش از جسم او خارج می شود.»
…در
همین موقع، وضوی خشک! ما تمام شد و حاج بابا جا نمازهای آبی وصورتی را که
برایمان سوغاتی آورده بود، گسترانید و ضمناً چند قصّە کوتاه و شیرین هم
راجع به نماز برایمان تعریف کرد و گاهی نیز احادیث و روایات برایمان نقل می
نمود.او می گفت که اولین سؤال قیامت، نماز است.پدر بزرگ چون همه عمر با
مفاهیم قرآن مجید زندگی کرده بود راجع به هر موضوعی که از او می پرسیدند یک
آیه مربوط به آن را در قرآن یادآوری می کرد، مثلاً همین دفعه هم از مفهوم
آیه مبارکە 78 سوره اسراء مدد گرفت: «نماز را از اول آفتاب تا نهایت تاریکی
شب برپا دار و نیز نماز صبح را، که نماز صبح، مشهود (فرشتگان) است.»
او از قول حضرت محمد(ص) گفت که:«الصلاة جواز علی الصراط؛ نماز جواز عبور از صراط است.»
حاج
بابا این را هم اضافه کرد که حضرت امام جعفر صادق(ع) فرموده اند که:«پس
هرگاه نماز گزار نماز صبح را با طلوع فجر به جای آورد [دو مرتبه برای او
نوشته می شود، هم فرشتە صبح و هم فرشتە شب آن را می نویسند] نماز صبح را
فرشته روز و شب هر دو مشاهد می کنند».
او یکی دیگر از سخنان دلنشین امام صادق(ع) را هم برایمان گفت:
«ای فرزندم! هر کس نماز را سبک بشمارد، به شفاعت ما دست نخواهد یافت.»
خواهرم گفت:«بابا جون دوست داریم که از این حرف های شیرین خیلی بیشتر از اینها برایمان بگویید و…»
بابا
جان گفت:پس حالا که این قدر علاقمند هستید به معنی این آیه مبارکه هم توجه
کنید، در آیە 114 سورە هود خداوند فرمود:«و در دو طرف روز و اوایل شب نماز
برپا دار، که نیکی ها، بدی ها را از بین می برد، این تذکر برای پند
گیرندگان است.»
و بعد افزود که پیغمبر اکرم(ص) این آیه مبارکه را امیدوار کننده ترین آیات قرآن دانسته اند.
