کدخدا و استعمار

آیا راه حل مشکلات اقتصادی ارتباط با آمریکا است؟ برای دونستن پاسخ این سوال کلیک کنید.

حمایت از تولید داخل

حدود 5 سال پیش بود که یک گوشی glx در رده ی قیمت 100 خریدم. وقتی خریدم و به خونه اومدم و گوشی رو به برادرم نشون دادم تا نظرش رو بگه نگاهی به گوشی کرد و گفت ایرانیه دیگه و این حرف رو طوری زد که یعنی انتظار زیادی ازش نیست. من هنوز این گوشی رو دارم بدون اینکه مشکل حادی پیدا کرده باشه ، تنها مشکلی که برام با این گوشی پیش اومد این بود که یه بار سوکت شارژرش رو بعد سه سال استفاده مداوم و بیش از حد عوض کردم. نه با مشکل خراب شدن باتری مواجه شدم نه سوختن ال سی دی و نه هنگ کردن و...شاید این گوشی بارها از دستم زمین افتاد اما دریغ از اینکه حتی صفحه ی اون ترکی برداره ...

این گوشی با توجه به قیمتش به نظرم گوشی خیلی خوبی بود خصوصا اینکه من واقعا ازش کار کشیدم...

اما نکته ی حائز اهمیت اینجاست که با وجود کارآیی خیلی خوبه این گوشی افراد حتی بدون تجربه ی استفاده از اون و صرفا به خاطر اینکه تولید ایران است برچسب بی کیفیت بودن رو بهش میزنند. در صورتی که باید منصفانه قضاوت کنیم و تنها به شنیده هامون اکتفا نکنیم. اینکه همه میگند جنس ایرانی خوب نیست نباید ملاک انتخاب های ما باشه چه بسا همه اشتباه کنند و نباید ما در جهتی حرکت کنیم که همه اشتباه حرکت میکنند.

شاید اگر این قدر به شنیده ها توجه نمیکردیم و با جرئت گوشی ایرانی یا هر کالای ایرانی دیگه رو خریداری می کردیم الان شاهد تولید انبوه کالای ایرانی بودیم...

هر کالایی چه ایرانی و چه خارجی قطعا مزیات و مضراتی دارند. ما نمیتونیم این ادعا رو کنیم که کالای خارجی صددرصد خوب هستند. چه بسا کالای خارجی که این اندازه مشمول لطف و رحمت ما ایرانی هاست به خاطر خرید ما به این مرحله از اوج رسیده باشه که اگه همین لطف و رحمت ما شامل کالای داخلی میشد کالای ایرانی هم پیشرفت میکرد و تولیدکنندگان ایرانی وقتی میدیدند مردم پشتشون هستند با قدرت و تلاش بیشتری وارد عرصه میشدند. قطعا تقاضاست که باعث افزایش تولید و پیشرفت میشه.

تولید داخلی اسباب بازی

پرورش کودک و نوجوان یکی از اساسی‌ترین دغدغه‌های حکومت‌ها و جوامع است. کودکان به عنوان شکل دهندگان جامعه بزرگترین نقش را در آینده ‏‏کشور ایفاء می‌کنند و به همین جهت چگونگی تربیت آنها از کلیدی‌ترین مسائل یک جامعه است. برای تربیت نسل آینده دولت‌ها و جوامع از دو رکن ‏‏آموزش و پرورش بهره می‌جویند. این دو رکن به شدت در هم تنیده‌اند و از ملزوماتی به هم وابسته استفاده می‌کنند. اسباب بازی اولین وسیله پرورشی ‏‏است که کودک از ابتدای شکل گیری شخصیتش با آن مواجه می‌شود و نخستین مفاهیم دنیای واقعی با کمک اسباب بازی به شکل پارادایم برای کودک در ‏‏می‌آید. به همین دلیل در بسیاری از کشورها به دلیل اهمیت بسیار زیاد اسباب بازی در رشد ذهنی کودک، دولت‌ها به شکل بسیار جدی بر تولید و فروش ‏‏اسباب بازی نظارت می‌کنند. کشور ما نیز از این مسئله مستثنی نیست و دولت در کشور ما همواره نقش ناظر قدرتمندی را بازی کرده است که دست ‏‏اندر کاران بازار اسباب بازی از ابعاد گوناگون با آن مواجه هستند.‏

از طرف دیگر نگاهی به آمارهای تولید و عرضه اسباب بازی هشدار دهنده است. گردشی در فروشگاه‌های اسباب بازی در سطح شهر تهران نشان‌دهنده ‏‏حجم انبوه تولیدات بیگانه در بازار کشور ماست که در قالب عروسک ها و شخصیت های کارتونی، اسباب بازیهای خشن، و انواع گوناگون دیگر در دسترس ‏‏کودکان ایرانی قرار می‌گیرند و ذهن آنها را برای پذیرش مفاهیم مورد انتظار طراحان خود آماده می‌سازند. این تعداد اسباب بازیهای وارداتی و حجم عمده ‏‏فروش آنها در قیاس با اسباب‌بازیهای تولید داخل نشان دهنده آسیب‌پذیری زیاد کشور ما از نظر فرهنگی است.

انباشته شدن فروشگاه‌های اسباب بازی فروشی از کالاهای وارداتی که متأسفانه اکثر آنها بسیار نامرغوب و بی‌کیفیت هستند و برپایه فرهنگ بیگانه‌ای ‏‏طراحی ‏و ساخته شده‌اند که با فرهنگ ملی و بومی ما بسیار فاصله دارد، یکی از مهم ترین مشکلاتی است که پدر و مادران و در کل جامعه تربیتی کشور با ‏‏آن مواجه ‏است. ساختار سنتی تولید اسباب بازی در کشور و محدودیت شدید تولیدکنندگان چه از نظر هزینه‌های تولید و چه از نظر دانش، سبب ‏‏کیفیت نازل ‏اسباب بازیها شده است. این در حالی است که چه در سطح مهدهای کودک و مدارس ابتدایی و چه در سطح خانواده‌ها تقاضای شدیدی در ‏‏کشور برای اسباب ‏بازی وجود دارد. با این شرایط به نظر می‌رسد که شناسایی فرصت های کارآفرینانه برای ورود به این صنعت بازاری مناسب را به ‏‏کارآفرینان نشان می‌دهد که با ‏استفاده از ساختارهای جدید تولید و نوآوری‌های رایج در بازارهای جهانی راهی به این بازار پر سود باز کنند و علاوه بر ایجاد ‏‏ارزش برای جامعه، خود نیز از ‏منافع آن استفاده کنند.‏

 

منبع : خبرگزاری صداو سیما

ان مع العسر یسرا

امروز داشتم به این فکر میکردم که آیا فروشنده ای این شجاعت رو داره که روی ویترین مغازه یا بنر مغازه اش بنویسه : تمام اجناس این فروشگاه ایرانی است

امروز داشتم به این فکر میکردم که آیا خریداری این غیرت رو داره که بره به یک فروشگاهی و بگه : آقا جنس ایرانی دارید؟

همه ی ما آدم ها در طول زندگی مون یا خریداریم یا فروشنده ، اگه هر فروشنده ای خودش رو مستلزم این کنه که تا وقتی مشابه جنس خارجی ، تولید داخلی هست فقط جنس داخلی بفروشه و هر خریداری خودش رو مستلزم این کنه که همیشه انگشتش روی جنس های داخلی باشه قطعا در زمینه اقتصاد به اوج و شکوفایی میرسیم.

کاش این رو نگیم که جنس داخلی کیفیت نداره اگه من خرید کنم خسارت مالی میبینم، کاش نگاهمون عمیق تر باشه ، کاش به جای  خسارت مالی شخصی به خسارت کشور نگاه کنیم، به بیکارشدن هم وطنمان از کار ، مگر نه این است که حدیث داریم مسلمان اگر از همسایه خود خبر نداشته باشد مسلمان نیست؟؟ پس چگونه مسلمانی هستیم که همسایه و هم وطن خود را فدای سکه های بی ارزش میکنیم؟

کاش آن قدر ایثار و گذشت داشته باشیم که چند صباحی خسارت شخصی را متحمل بشیم به بهای پیشرفت در زمانی بسیار نزدیک. مگر جز این است که : ان مع العسر یسرا ( بعد از هر سختی راحتی است )

 

همیشه مرغ همسایه غاز

بیشتر وقت ها نمیخواییم خودمون رو باور کنیم... !

خودمون غرق نعمتیم اما چشممون به نعمت دیگران ِ !

خودمون توان و استعداد داریم اما همیشه از توان و استعداد دیگران تمجید میکنیم !

بین خودمون کلی مهندس و دکتر و متخصص و متفکر داریم اما مهندس و دکتر و متخصص و متفکر همسایه یه چیز دیگه است!

همیشه مرغ همسایه غاز ِ!

خلاصه اینکه :

یادنگرفتیم خودمون رو باور کنیم!

یادنگرفتیم به خودمون اعتماد کنیم!

یادنگرفتیم از خودمون تمجید کنیم!

باید روی خودمون کار کنیم؛ وقتی خودمون رو باور کردیم؛ وقتی خودمون رو شناختیم ؛ اون وقت تازه متولد میشیم؛

اون وقته که سرمون رو با افتخار بلند میکنیم و میگیم: من یه ایرانی ام ! غیرت دارم روی پیشرفت کشورم !

اون وقته که جهاد اقتصادیمون شروع میشه.

اون وقته که میریم دنبال کار و تلاش.

 اون وقته که دستمون رو به سمت بیگانه دراز نمیکنیم.

اون وقته که هیچ کدوم از ما تن به اجناس خارجی نمیدیم.

اون وقته که جنس ایرانی برامون تقدس پیدا میکنه.

مانند رزمنده

امام صادق (علیه السلام):
کسی که خود را برای روزی خانواده‌اش به زحمت می‌اندازد و کار می‌‌کند مانند رزمنده‌است که در راه خدا می‌جنگد.

کافی ج5 ص88

فرهنگ رزق محور

یکی از مسائلی که می تواند در حمایت از تولید ملی مؤثر باشد و در سبک زندگی اسلامی نیز جایگاه اساسی داشته باشد مسئله ی رزق است. مطابق با سبک زندگی اسلامی و بیان آیات و روایات، رزق انسان البته در صورتی که تلاش کافی و لازم را انجام داده باشد، تضمین شده است و نباید نگران تأمین رزق خود باشد. در این شرایط، مسلمانی که در کار تولید و ساخت وساز است، روزی خود را از خداوند طلب می کند و برای کسب درآمد در حق مردم اجحاف نمی کند و بر همین اساس، کالاهای باکیفیت تولید می کند و حقوق کارگران را به درستی می دهد و در بازار نیز تقلب نمی کند. اگر چنین برداشتی در میان تولیدکنندگان ما نهادینه شود و سبک زندگی در میان این قشر، اسلامی باشد، بازار کالا هم از نظر کیفیت و هم کمیّت بسیار متحول خواهد شد و مردم نیز منتفع می گردند.

این امر سبب می شود مردمی که مصرف کننده ی کالاهای داخلی هستند نیز به دلیل دیدن صداقت و کیفیت تولیدکننده، تمایل بیشتری به مصرف این کالاها نشان دهند و از کالاهای خارجی کمتر مصرف کنند و این مسئله نیز موجب گسترش مصرف تولیدات داخل و قدرت یافتن تولیدکننده ی داخلی می شود.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مقاومت کن در برابر کالای خارجی

امروز داشتم به کلمه ی اقتصاد مقاومتی فکر می کردم و در کنارش حرف برخی از مردم رو با خودم مرور می کردم که تولید داخل اگر خوب باشه ما حتما کالای داخلی می خریم!
احساس کردم هنوز معنای اقتصاد مقاومتی رو خوب نفهمیدیم که چنین استدلال هایی میاریم.  اینکه کالای داخل هیچ نقص و مشکلی نداشته باشه تا ما جنس داخل بخریم اصلا هنر نیست! بلکه یک کار طبیعی است. هنر اینجاست که با وجود این نقص ها کالای داخل رو ترجیح بدیم به کالای خارجی! اقتصاد مقاومتی یعنی همین. یعنی مقاومت کن در برابر کالای خارجی و حمایت کن از کالای داخلی ! با این مقاومت هاست که اقتصاد داخل رشد میکنه، بزرگ و نیرومند میشه. ووقتی خوب رشد کرد دیگه خود به خود کالای خارجی محو میشه. پس باید برای حذف کالای خارجی تلاش کنیم.

بیکاری ممنوع!!

«فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ» (انشراح، 7)

هرگاه از کار مهمی فارغ شدی به کار مهم دیگری بپرداز.

بنابراین بیکاری، ممنوع.

نقش رسانه در استفاده از کالای داخلی

همه ی ما از تاثیر رسانه در خودآگاه و ناخودآگاه خود با خبر هستیم. زمانی که یک پیام بازرگانی به طور مثال بارها یک نوع پودررختشویی رو تبلیغ میکنه وقتی ما به فروشگاه میریم خیلی وقت ها بی هیچ دلیلی همان پودر را انتخاب میکنیم! شاید تنها دلیلش تکرار مکرر نام آن در مقابل چشم های ما باشه! چرا که با این تکرار ، ذهن ما با این نام انس بیشتری دارد تا نام های دیگر.

یک برنامه ی تلویزیونی میتونه در کمتر از چند دقیقه برای میلیون ها مخاطب نمایش داده بشه و همزمان به آن ها الگو و سبک زندگی خاصی ارائه بده.
از این ظرفیت بالای رسانه میتونیم در فرهنگ سازی استفاده از کالای داخلی کمک بگیریم. به طور مثال اگر در صحنه ها و سکانس های فیلم های تلویزیونی و سینمایی کالای داخلی خودنمایی کنه اگر تبلیغات بازرگانی فقط مختص به کالای داخلی باشه کم کم شاهد این خواهیم بود که کالای داخلی اولین انتخاب مردم کشورمان است.