یادداشت از: مصطفی طاهری
مهمترین وظیفهی رهبری، تعیین سیاستهای کلی نظام است که بر اساس آن،
جهتگیریهای کلان کشور مشخص میشود و تمام ظرفیت و امکانات جامعه باید صرف
تحقق آن سیاستها شود: «دربارهی سیاستهای کلّی عرض کنم که مهمترین
وظیفهی رهبری در قانون اساسی، تنظیم سیاستهای کلّی است. فرایند تنظیم
سیاستهای کلّی یکی از منطقیترین و زیباترین فرایندهاست. حالا عدّهای
دلشان میخواهد که دائم بر طبل دروغگویی و بهتانزنی بکوبند. ما هم حرفی
نمیزنیم و آنها هم هرچه میخواهند میگویند؛ اشکالی هم ندارد؛ اما شما
جوانان شاید بدانید و اگر نمیدانید، بدانید که فرایند تنظیم سیاستهای
کلّی، فرایند بسیار قوی و مستحکمی است. این سیاستها اوّل در کمیسیونهای
دولت تنظیم میشود و بعد به دولت میآید. دولت آنها را بررسی و تصویب
میکند و به رهبری پیشنهاد میکند. رهبری هم آن را به مجمع تشخیص مصلحت
میدهد. این سیاستها در کمیسیونهای مجمع تشخیص مصلحت با حضور کارشناسان
متعدّد از بخشهای مختلف اقتصادی، فرهنگی، دانشگاهی، علمی که از خود مجمع و
بیرون آن هستند، بررسی و تکمیل میشود؛ بعد مجدّداً به رهبری میدهند.
رهبری هم آن سیاستها را با آن مبانی و اصول ارزشی نظام جمهوری اسلامی تطبیق
میدهد، تصویب میکند و آن سیاستها به دولت برمیگردد و به مجلس ابلاغ
میشود. نقش رهبری در تنظیم سیاستها این است که مراقب باشد تا
برنامهریزیهایی که در چهارچوب این سیاستها میخواهد انجام بگیرد، نظام را
به بیراهه و گمراهه نکشاند»۱
در این میان دانشجویان باید به عنوان «بازوان رهبری»۲
در راستای تحقق این سیاستها اقدام و نقشآفرینی نمایند و مسئولین را در
پیشبرد این سیاستها یاری کنند. اما عرصههایی که دانشجویان و تشکلهای
دانشجویی میتوانند در آنها ورود کنند کدامند؟ در این یادداشت سعی خواهد
شد، مهمترین این عرصهها مشخص شود:
۱. تبیین مفهوم اقتصاد مقاومتی
اصطلاح «اقتصاد مقاومتی» از جمله مفاهیمی است که برای اولینبار توسط رهبر
معظم انقلاب اسلامی بهکار رفت. لذا برای برداشت صحیح، باید مقصود از آن
به درستی تبیین شود و بهترین راه آن نیز رجوع به بیانات ایشان است که در
دیدارهای این چند سال اخیر به تعریف از آن پرداختهاند. یکی از وظایف
دانشجویان تبیین این اصطلاح است:
«به نظر من امروز موضوعاتی وجود دارد که میتواند مورد بحث در محیطهای
دانشجوئی واقع شود و همین زمینههای شور و نشاط گوناگون علمی و اجتماعی را
بهوجود آورد؛ ...فرض بفرمائید «اقتصاد مقاومتی». خب، عنوان «اقتصاد
مقاومتی»، عنوان مهمی است. البته کار شده، تعریف شده، بحث شده، سیاستگذاری
شده - در مراکزی که برای سیاستگذاری است - منتها جای بحث دارد: اقتصاد
مقاومتی یعنی چه؟ در زمینهی مسائل اقتصادی کشور، چه جور مقاومتی مورد نظر
است؟ دانشگاه به عنوان یک کار علمی، یک موضوع علمی، چقدر میتواند به این
قضیه بپردازد؟ اینها همه میتواند موضوع بحثهای دانشجوئی قرار بگیرد.»۳