📍شهرت شان اخوان است. این نام هم ماجرا
دارد. نام شناسنامه شان ابوالحسنی است. دو برادرند که در همه چیز شریکند.
از هم سفرگی خانوادگی تا حل مشکلات خانوادگی و گرفتاری ها و ازدواج بچه ها و
کارهای خیریه. برای همین شهرت یافتند به اخوان.
📍داخل مغازه که شدیم
عکس مرحوم آقا مجتبی تهرانی و حاج آقا مجتهدی و مرحوم شیخ رجبعلی خیاط و
برخی دیگر از نیکان و ابرار بازار قدیم تهران چشم نوازی می کرد. از اهل
دکان سراغ حاج محمد علی اخوان را گرفتیم که گفتند حاج آقا در بستر بیماری
است و چند روزی است که محل کار تشریف نمی آورند.
پرسان پرسان سراغ حاج آقا را از کسبه گرفتیم تا رسیدیم به منزل این بزرگوار واقع در خیابان ایران. خانه ای قدیمی و در نهایت سادگی.
📍می گفت 6 کلاس که درس خوانده است آمده سراغ کسب. دروس لازم برای کسب و کار در مکتب خانه مسجد حاج عزیزالله خوانده بود.
📍جناب
اخوان از آداب و رسوم بازار قدیم هم گفت. اینکه از سالها پیش تا حالا در
مغازه شان چند غربیله و الک داشتند و خاک ته حبوبات را هیچگاه پای مشتری
حساب نمی کردند و با همین ابزار ساده خاک حبوبات را جدا می کردند.
📍ترازوی های دیجیتالی جدید را شیطونک می نامید می گفت " قدیم از این شیطوناک ها نبود." پرسیدیم چرا شیطونک؟
گفت
برای اینکه "اجازه سنگین کردن وزنه به سمت مشتری را نمی دهد. قدیم ترازو
ها همیشه به سمت مشتری می چربید." حق هم همین است که جناب اخوان می گفت.
برداشت ما این بود که ترازوی های قدیمی اگر به سمت مشتری سنگین تر می شد نه
مشتری متوجه اعانه می شد و نه عمل خیر دکان دار رنگ ریا می گرفت.
📍از
دختر حاج آقا شنیدیم که سالهای دور هر سال برای سلامتی امام گوسفند قربانی
می کردند. و اینکه هر سال هم یک گوسفند اضافه می کردند.
📍می گفت پدر انقدر پولش برکت داشت که هر وقت به ما پول تو جیبی می داد احساس می کردیم تمام نمی شود.
📍حاح
اصغر کاشانی همسایه 79 ساله دکان حاجی است. میگوید یک روز اصلا کار نکرده
بودم در حالی که حاجی مثل همیشه همان اول صبح دخلش پر بود. وقتی متوجه شد
من کار نکردم، مشتری دیگه که مغازه اش می رفتند می گفت بروید از مغازه
روبرو خرید کنید.
📍پسرش می گفت یک روز چون پول خرد نداشتیم قیمت ها را
به سمت بالا رند کردیم. حاجی خیلی ناراحت شد. گفت پول خرد نداری قیمت را
بالا نبر. به مردم ببخش. خدا جاشو پر می کنه.
مطلب بالا رو از کانال تلگرام طهرونی برداشتم : https://telegram.me/mahaleman
مطلب بالا رو آوردم برای اون دسته از فروشندگانی که قراره همتشون رو مضاعف کنند برای اینکه تنها کالای داخلی بفروشند. برای فروشندگانی که به پیشرفت اقتصاد کشور اهمیت میدند و حاضر نیستند برای کسب مال پشت کنند به کشور و مردم کشورشان. برای فروشندگانی که غیرت دارند روی کشورشان. برای فروشندگانی که مطیع امر رهبری هستند و اطاعت از فرامین رهبری را تنها لقلقه ی زبان خود نمی دانند و در عمل اطلاعت خود را نشان می دهند.
مطلب بالا نمونه ای از کسب روزی حلال را بیان می کند که بر هر کدام از فروشندگان عزیز جمهوری اسلامی که مزین به دین مقدس اسلام هستند لازم است چنین سبکی را در کسب و کار خود داشته باشند. سبکی که نیکو و پسندیده است و هم رضایت خدا را در پیش دارد و هم رضایت مردم را.
اکتفا کردن به فروش کالای داخلی تنها قدم اول در جهاد اقتصادی است اما در مرحله ی بعد لازم و ضروری است این فروش در جهت آموزه های اسلام باشد. آموزه هایی چون عدم کم فروشی و...
ان شاءالله کاسبان عزیز در کنار حمایت از اقتصاد داخلی، با روش اسلام به کسب بپردازند. روشی که متکی بر اخلاق ، انصاف ، صداقت و... است.
